Op zoek naar overgebleven eten

Als kleine jongen verlaat Yves iedere ochtend zijn huis en trekt hij de straten van de hoofdstad in. Bij hem thuis is er vaak geen eten, waardoor hij aangewezen is op het afval van anderen. In de stad grijpt hij elke kans aan, bijvoorbeeld door voedselverkopers te helpen met hun afwas. “Ik veegde de kruimels op om te eten,” vertelt Yves. “Uiteindelijk gaven mensen me de bijnaam Dukpoto, wat overgebleven voedsel betekent. Die woorden deden pijn, maar het kon me niets schelen, want ik had in ieder geval iets te eten.”

Niet altijd is de zoektocht van Yves succesvol. Soms komt hij met een lege maag thuis. Dan ploft hij even neer op een bankje voor de deur, om direct weer op te schrikken van zijn vader die boos is. Op de steun van de buurt hoeft Yves niet te rekenen: de buren lachen de familie uit, vooral wanneer zijn ouders ruzie maken.

Onverwacht bezoek

Deze ervaringen op jonge leeftijd storten Yves in een donker gat. “Ik zag mezelf als minder dan een mens,” zegt hij nu als jongvolwassene over deze periode. Op een ochtend verandert dat, wanneer er twee bezoekers bij Yves thuiskomen. De bezoekers horen bij een kerk in de buurt, die samenwerkt met Compassion. Hun blik valt al snel op de kinderen. “De medewerkers van de kerk hielden ons in de gaten, ” zegt Yves. “We waren erg vies en hadden symptomen van ondervoeding.”

Yves had tot dat moment niet vaak meegemaakt dat mensen naar hem omkeken. Verrast luistert hij naar de medewerkers van de kerk, die vertellen dat hij naar een Compassion-project mag komen. Zodra Yves ingeschreven is, krijgt het gezin direct hulp. Ze krijgen maandelijks voedselpakketten en Yves’ moeder leert een eigen inkomen op te bouwen. Ook hun huis wordt hersteld. Yves ziet hoe zijn leven een andere wending krijgt. “Compassion kwam in mijn leven en alles veranderde onmiddellijk,” vertelt hij. “Compassion gaf me hoop.”

Yves maakt muziek op de piano

Een verborgen talent

Bij het Compassion-project trekt Yves de aandacht van de projectdirecteur. Tijdens een kerkactiviteit acteert hij in een sketch – deze jongen heeft talent! Yves blijkt ook een grote interesse voor de Bijbel te hebben; hij wil graag meer te weten komen over de God van dit bijzondere boek. De projectdirecteur geeft Yves de mogelijkheid om te leren hoe hij Gods woord kan delen met anderen en de aanbidding kan leiden. Vol enthousiasme zingt Yves terwijl hij speelt op piano, gitaar of drums.

Door wat de projectdirecteur in Yves ziet, voelt hij zich zekerder van zichzelf. Hij begint te geloven dat het mogelijk is om met Gods hulp grote dingen te bereiken. Op 11-jarige leeftijd spreekt hij honderden mensen toe tijdens een evenement georganiseerd door Compassion. Het werd groot nieuws in zijn buurt. Sindsdien bekijken de buren hem anders. “Dezelfde mensen die me afwezen en op me neerkeken, begonnen me te waarderen,” zegt hij.

Klaarstaan voor anderen

Nu is Yves 20 jaar en bijna klaar met zijn studie. Naast zijn studie zit hij niet stil: in zijn kerk leidt hij het orkest, het jeugdwerk en de gebedsgroep. Hij is vastberaden, omdat hij er wil zijn voor anderen die hetzelfde ervaren als hij ooit zelf deed. Voor hen start Yves, tijdens de lockdown in Togo, bijeenkomsten waar iedereen welkom is om samen God te aanbidden. Yves noemt deze beweging van inmiddels maar liefst honderd mensen ‘Jezus Redt’.

De jongen die eerst afhankelijk was van de kruimels van een ander, is dezelfde jongen die nu hoop kan uitdelen aan de mensen om hem heen. Yves is dankbaar voor waar hij nu staat: “Ik wil mijn projectdirecteur bedanken voor zijn onvoorwaardelijke steun; hij motiveerde me enorm. Ik ben God erg dankbaar. Dankzij de mensen bij Compassion ben ik wie ik nu ben.”

Yves is in gesprek in de kerk

Maak een verschil met de jeugd in jouw kerk

Yves’ verhaal laat zien hoe een jongere een belangrijk verschil kan maken in het leven van anderen. Bij Compassion vinden we het mooi wanneer jongeren vanuit hun geloof in actie komen om er te zijn voor anderen. Daarom bieden wij materialen aan voor het jeugdwerk in jouw kerk.