Miracle, een wonder uit het riool

Het was een koude avond. Henoch, de 22-jarige zoon van Gladys, maakte een wandeling met een vriend. Plotseling hoorden ze gekerm. Het gemiauw van een kat, dachten ze. Maar toen Henoch en zijn vriend op onderzoek uitgingen, bleek het geluid niet van een dier, maar van een pasgeboren baby. Het kindje dreef in een plastic zak in het riool en was gestrand in een hoop afval. ‘’Toen ik het hoofdje van de baby uit de plastic zak zag steken, wist ik dat we onmiddellijk hulp moesten halen,’’ vertelt Henoch.

Hij snelde naar huis om zijn moeder te waarschuwen. Gladys ging met de jongens terug naar de plek waar het babygehuil vandaan kwam. Met behulp van een tak wist ze het pakketje uit het smerige water te trekken. Het baby’tje zag blauw en was ijskoud. Met trillende handen maakte Gladys de touwtjes van de plastic zak los en haalde het meisje eruit. Ze had enkel een luier aan, die inmiddels zwaar doorweekt was. Gladys zag aan de navelstreng dat het baby’tje niet ouder dan een dag of twee kan zijn geweest toen het in het riool werd gedumpt.

In de steek gelaten

Maar wat moesten ze met het meisje? Gladys’ eerste ingeving was om haar naar het politiebureau te brengen. Daar werd ze weggestuurd met de mededeling dat ze bij een andere afdeling moest zijn. Maar het was al laat, ze zou er sowieso pas de volgende dag terechtkunnen. Dus nam Gladys de baby mee naar huis en waste haar. ‘’Ze was ontroostbaar,’’ vertelt Gladys. ‘’Als moeder wist ik dat huid-op-huidcontact zou kunnen helpen. Dus hield ik het meisje tegen mijn borst, terwijl ik een deken om ons heen had geslagen.’’ Daar warmde het onderkoelde baby’tje van op.

Gladys klopte de dagen daarna aan bij verschillende instanties, maar nergens was plek voor het meisje. Eigenlijk had de moeder van vier in haar hart de beslissing die eerste nacht met Miracle op haar borst ook al genomen: Miracle zou blijven. Gladys wilde graag een vijfde kind, en dat ze dat kreeg op deze manier, was goed. ‘’Ik was niet van plan haar in de steek te laten, zoals haar moeder had gedaan.’’

Op zoek naar hulp

Hoewel het gezin de keuze maakte om Miracle niet aan haar lot over te laten, was er onvoldoende geld om in haar levensonderhoud te voorzien. Daarom klopte Gladys aan bij het Moeder- en babyprogramma. Miracle had medische zorg nodig, de kinderarts van het project constateerde een virale infectie waarvoor ze moest worden behandeld. Nu wordt in de gaten gehouden dat het meisje op gewicht komt.  

‘’De melk, pap en gezondheidszorg die we via het project krijgen, zijn voor ons als gezin van grote hulp geweest. Dat zijn uitgaven die we ons niet kunnen veroorloven,’’ zegt Gladys. Gladys heeft ook steun aan de supportgroep, waarin moeders ervaringen uitwisselen. Daarnaast volgde ze via het Compassion-project naailessen, waardoor ze nu kleding repareert van mensen binnen haar gemeenschap. Daar verdient ze geld mee, waardoor ze bijvoorbeeld luiers voor Miracle kan kopen. Hoewel het leven soms zwaar is met een baby erbij die ook nog eens extra zorg nodig heeft, kijkt Gladys positief naar de toekomst. ‘’Ik voel de verbinding met Miracle met elk schopje of wanneer ze haar handje naar me uitsteekt als ze wakker wordt,’’ zegt Gladys. ‘’Ze is mijn zegen van God, ze heeft mij veel vreugde gebracht.’’

‘De melk, pap en gezondheidszorg die we via het project krijgen, zijn voor ons als gezin van grote hulp geweest. Dat zijn uitgaven die we ons niet kunnen veroorloven.’

Beeld: Caroline A. Mwinemwesigwa