Elke zondag komen 600 tot 800 mensen naar de diensten van de Pijler. De kerk is gehuisvest in Waterwijk: “Niet de meest welvarende buurten van Lelystad. Armoede met alle problematiek die daarbij komt, is ook zichtbaar op onze stoep.” Toch besloot de gemeente vorig jaar om twee projecten in Ethiopië een jaar lang te ondersteunen.
Elke zondag komen 600 tot 800 mensen naar de diensten van de Pijler. De kerk is gehuisvest in Waterwijk: “Niet de meest welvarende buurten van Lelystad. Armoede met alle problematiek die daarbij komt, is ook zichtbaar op onze stoep.” Toch besloot de gemeente vorig jaar om twee projecten in Ethiopië een jaar lang te ondersteunen.
Rotpositie
Erwin: “We wilden graag partner zijn van een kerk, die net zoals wij, haar omgeving probeert te dienen. In Lelystad bieden we via het platform Lelystadse kerken bijvoorbeeld zorg voor mensen in lastige financiële situaties. Zomers organiseren we kampen voor kinderen vanaf 6 – 16 jaar, voor degenen die het niet kunnen betalen, is er dan een regeling.
In Ethiopië steunen we nu een kerk die nog maar net begonnen is, met de start van een Child Development Program. We bieden de financiën voor personeel, training en het opzetten van de inschrijving van kinderen bij het Compassion-project.
Erwin KokDeze projecten hebben we speciaal gekozen, omdat de problematiek herkenbaar is: in Lelystad zien we ook armoede en ongewenste zwangerschappen.
Een paar honderd kilometer verderop is een project voor moeders die hulp nodig hebben bij hun zwangerschap. Door het project krijgen de moeders ondersteuning tijdens hun zwangerschap, hulp in de eerste levensfase van hun kind, daarna met onderwijs en ook een stuk financiële ondersteuning. Zelf hebben ze die middelen niet.
Deze projecten hebben we speciaal gekozen, omdat de problematiek herkenbaar is: in Lelystad zien we ook armoede en ongewenste zwangerschappen. De kwetsbaren van de samenleving zitten bijna letterlijk bij ons op de stoep. Iemand in de gemeente zei: ‘Moeten we dan niet naar de mensen hier in onze omgeving kijken?’ Natuurlijk moet je die mensen helpen. Dat is iets wat Jezus ons voordoet. Maar we moeten ook kijken naar de mensen die verder weg zijn.”
Diensten apart gezet
Erwin gaat aan de slag met een groep enthousiaste mensen. “Door het kerkjaar heen hebben we vier diensten apart gezet en deze groep dacht na hoe we het wilden verwoorden naar de gemeente toe. Voor één van de eerste diensten hebben we online een video gemaakt met een Ethiopische jongedame, een voormalig sponsorkind. Ze vertelde ons over het leven daar en hoe het project haar heeft geholpen en heeft gemaakt tot een vrouw die gewoon een baan heeft, een man en kinderen. Én een toekomst.”
Ook de kinderen van de Pijler kwamen in actie. “Onze kinderen sponsoren al twee kinderen, daar sparen ze voor. Nu hebben ze sponsoracties gehouden: een kunstmarkt en er werden flessen ingezameld.”
Door de economische onzekerheid was het aan het begin best even spannend. Erwin: “Ik dacht, gaat dit wel goed komen? Maar toch wilden we het doen. In de diensten zijn we gaan vertellen wat wij van Gods grote plan zien. Dat koppelen we aan Gods woord en voor de rest is het iets tussen de Heilige Geest en mensen, die gaan het dan samen regelen. Het was in ieder geval niet omdat ik zo briljant gepreekt heb.
Gods Geest geeft harten ruimte om te geven, ondanks de energieprijzen en de hogere boodschappenkosten en al die economische onzekerheden die ons overspoelden aan het begin van dit seizoen. Daardoor zaten we op driekwart van het seizoen, dus voor de derde dienst, al bijna aan het streefbudget dat we nodig hadden. Toen dacht ik wel: wauw, we zijn vrijgeviger dan we hadden gehoopt en gedacht. Er waren mensen die zich vanaf het begin betrokken voelden bij deze projecten. Die hebben, zonder dat ze daartoe opgeroepen werden, ongeveer een keer per maand een bedrag gegeven voor deze projecten.”
Erwin KokGods Geest geeft harten ruimte om te geven!
Nut en noodzaak zien
Vooruitkijkend hoopt Erwin ook het volgende seizoen de projecten te kunnen blijven ondersteunen. “We hebben dit jaar eigenlijk geen grote acties hoeven doen. De gemeente heeft gewoon gegeven op basis van de nood die er is en de oproep die we hebben gedaan. We zien het nut, we zien de noodzaak, we willen onderdeel zijn van de oplossing en niet onderdeel van het probleem. Dus als het kan gaan we door.
Ik kijk alleen maar hoe we het volgend jaar nog beter kunnen doen. En sterker nog, ik denk dat het leuk zou zijn als er het komend seizoen de mogelijkheid is voor mensen in de kerk om kinderen te sponsoren uit de projecten die we steunen. Misschien dat we in seizoen drie ook een keer een sponsortrip kunnen maken. Als we daar ook kinderen gaan sponsoren, is het natuurlijk gaaf om naar de projecten toe te gaan om face-to-face elkaar te ontmoeten en te leren kennen.”