1. Houd het simpel.
“Zoek het dichtbij,” is het belangrijkste advies van Linda. “Zit je in de tuin een kopje koffie te drinken? Schrijf daarover en koppel eraan dat je denkt aan het kind dat je ondersteunt. Of vertel over het weer of wat je vandaag hebt gedaan. Maak het vooral niet te ingewikkeld.’’
2. Scroll door de foto’s op je telefoon om inspiratie op te doen.
Linda: “Als ik niet weet wat ik moet schrijven, dan helpt dat altijd. Ik hou van foto’s maken en je mag vier foto’s meesturen, wat hartstikke leuk is. Dus als ik vertel dat we een boswandeling hebben gemaakt, dan kan ik daar een beeld van laten zien.”
3. Betrek het kind bij je dagelijks leven.
“De kinderen horen er echt bij in mijn leven. Ik schrijf vaak over mijn zoontje Daniël. Deel de vrolijke dingen, zoals toen hij zijn eerste tand eruit had. Maar ik benoem ook verdrietige gebeurtenissen, bijvoorbeeld als hij weer geopereerd moet worden,” zegt Linda. “Ik wijd er slechts een paar zinnen aan, maar zo weten de kinderen dat wij ook onze moeilijkheden hebben.”
4. Reageer op wat het kind jou heeft geschreven.
“Elk kind krijgt een persoonlijke brief. Ik reageer altijd op wat ze schrijven. Wij hebben bijvoorbeeld een moestuin. Ik schrijf dan dat we sla hebben gezaaid of courgette hebben geplant. Daar reageren kinderen op. Zo ontstaat er een echt gesprek.”
5. Deel de liefde van God.
Linda: “Iedereen wil gezien worden. Kinderen die in armoede opgroeien, denken soms negatief over zichzelf of voelen zich waardeloos. Daarom schrijf ik steeds opnieuw dat ik trots op ze ben, dat God van hen houdt, dat ze belangrijk zijn en dat ik voor hen bid. Dat doet veel, merk ik. Twee kinderen die het project hadden verlaten, vertelden me dat mijn brieven grote impact op hun leven hadden. Het feit dat ik hen voortdurend liet weten dat ze geliefd zijn, maakte echt verschil.”